کم است
الحمد لله رب العرش العظیم...
هنوز به پارسی بلاگ خو نگرفته ام! چقدر محیط اینجا بیگانه است برای من......
مانعی نیست....
بروم سر اصل مطلب....
گاهی باید باری سنگین را به تنهایی به دوش بکشی....یک فضای خالی....یک احساس نهفته یا شاید یک لبخند مخصوص بر شانه هایت مانند یک بار است..."بار"
به خانواده عشق می ورزی....به قدر کافی مسئولیت پذیر هستی...بزرگ شده ای و احساس داری...ظاهرا همه چیز بر وفق مراد است...خوب می خوری خوب می پوشی....دانشگاه می روی ...گویا کمبودی نداری...ولی امان...! چه بگویم؟ چطور بگویم؟ این وسط چیزی کم است...خسته ای و خسته....
این وسط چیزی کم است........
[ شنبه 90/7/9 ] [ 9:49 عصر ] [ "مهربان" ]
